ทะเลไม่ร้องไห้ แต่มนุษย์ร้องไห้ และคุณเขียนถึงการร้องไห้ของทะเลได้ เมื่อเสียงคลื่นทำให้คุณรำลึกถึงบางสิ่ง คุณไม่ได้ใช้คำและเขียนเพื่อโกหกทะเล แต่เมื่อคุณเปรียบตนเป็นทะเล คุณกำลังบอกบางสิ่งที่อยู่ในช่องอกของตัวเองและคุณรู้ได้ ว่านี่คือสิ่งมีค่า ไม่ใช่แค่เพียงเพราะคุณร้องไห้จึงมีค่า แต่คุณได้ยินเสียงทะเลโยกไหวไปในจังหวะเดียวกับเสียงหัวใจคุณ มันมีค่าเพราะคุณเขียนบอกสิ่งนี้ออกมาได้”
ความเรียง เล่าถึงการเป็นนักเขียน ว่าคิดอะไร รู้สึกกับอะไร หรือคนที่อยากเป็นนักเขียน น่าจะสังเกตอะไร บ่มเพาะ และก่อร่างสร้างตัวเองแบบไหน ซึ่งกลายเป็นหนังสือสำหรับเพิ่มพลังและเติมไฟในการทำงานทุกๆ ด้าน ที่จะทำให้การงานและตัวเราเดินไปด้วยกันอย่างมีความหมาย
Powered by
MakeWebEasy.com