การศึกษาเครื่องแต่งกายของประติมากรรมในศิลปะอินเดีย ตั้งแต่พุทธศตวรรษที่ 3-18 มีความสำคัญอย่างยิ่งในการสร้างความเข้าใจถึงพัฒนาการด้านรูปแบบของประติมากรรม ในแต่ละยุคสมัยและในแต่ละพื้นที่ ทำให้เข้าใจความซับซ้อนในการออกแบบของช่าง รวมถึงยังทำให้กำหนดอายุประติมากรรมโดยวิธีทางประวัติศาสตร์ศิลปะได้ นอกจากนี้ ความเข้าใจเรื่องเครื่องแต่งกายของประติมากรรมบุคคลในศิลปะอินเดีย ยังทำให้เข้าใจประติมากรรมในเอเชียอาคเนย์ได้ ไม่ว่าจะเป็นศิลปะชวาภาคกลาง ศิลปะขอมก่อนเมืองพระนคร ศิลปะทวารวดี ศิลปะศรีวิชัย ศิลปะจาม และศิลปะศรีเกษตร-พุกาม