หนังสือจาก เอบราฮัม เฟล็กซ์เนอร์ ผู้อำนวยการคนแรกของสถาบันการศึกษาขั้นสูง ในเมืองพรินซ์ตัน ซึ่งมีอัลเบิร์ต ไอน์สไตน์ เป็นสมาชิกคนแรกๆ นักวิชาการในสถาบันแห่งนี้ ทำงานของตนโดยเพ่งความสนใจไปยังความคิดที่ลึกซึ้งได้อย่างเต็มที่ และอยู่ห่างจากประเด็น ‘การประยุกต์ใช้จริง’ ให้มากที่สุด สถาบันแห่งนี้ทำให้วิสัยทัศน์ของเฟล็กซ์เนอร์เรื่อง “การแสวงหาความรู้ที่ไร้ประโยชน์โดยไม่มีสิ่งกีดขวาง” เป็นรูปเป็นร่างขึ้นจริง ซึ่งความรู้เหล่านี้กว่าจะมองเห็นประโยชน์ได้ก็ใช้เวลาหลายทศวรรษ หรืออาจมองไม่เห็นเลย ทว่าประโยชน์ที่คาดไม่ถึงของความรู้เหล่านี้ก็อาจตามมาอย่างรวดเร็วกว่าที่คาดการณ์ไว้มาก ปัจจุบันมหาวิทยาลัยและสถาบันวิจัยทั่วโลกกำลังทำสิ่งที่ตรงกันข้ามอย่างสิ้นเชิงกับแนวคิดดังกล่าวอยู่