‘สรรพนามบุรุษที่หนึ่ง’ ดำเนินเรื่องตามชื่อเล่ม ผู้บรรยายคือ 'ผม' สรรพนามบุรุษที่หนึ่ง ส่วนใหญ่เป็นชายวัยกลางคน ใคร่ครวญ ครุ่นคิด คำนึงถึงความหลังครั้งเก่า เล่าเรื่องราวความรัก ความโดดเดี่ยว การแก่ชรา ความทรงจำ เรื่องคล้ายจะสมจริงบ้าง เรื่องกึ่งแฟนตาซีบ้าง โดยมีเสียงดนตรีแจ๊สและคลาสสิกคลอบรรยากาศตลอดเล่ม
มีธรรมเนียมสืบทอดมายาวนานในการเขียนวรรณกรรมแนวอัตชีวประวัติยุคสมัยใหม่ของญี่ปุ่น ที่เรียกว่า ไอ-โนเวล (นวนิยายว่าด้วยตัวข้าพเจ้าเอง) ในเรื่องแนวความคิดที่ว่า ความจริงใจนั้นอยู่ในการเขียนเรื่องราวชีวิตของตนแบบซื่อสัตย์และเปิดเผย ทำให้เป็นการสารภาพบาปชนิดหนึ่ง ผมไม่เห็นด้วยกับแนวคิดนั้นและต้องการสร้างการเขียนโดยใช้ 'สรรพนามบุรุษที่หนึ่ง' ของตัวเอง - ฮารูกิ มูราคามิ