ฉันพบความทรงจำที่สร้างขึ้นในวันนี้เก็บใส่ลิ้นชัก
คิดทบทวนถึงช่วงเวลาต่างๆ ที่พบเจอขณะศีรษะทาบทับอยู่บนหมอน
ฉันหวังว่าจะลืมบาดแผลที่ได้รับจากภายนอกไปเองหลังจากได้ต้อนรับยามเย็น
อันอบอุ่นภายในบ้าน...บางทีความเหงาก็โผล่มาหาอย่างกะทันหันจากใต้ผ้าห่ม
แต่ฉันคิดว่าสิ่งเหล่านี้จะผ่านพ้นไปพร้อมกับฤดูกาล วันนี้เป็นวันที่ทำให้ฉันเชื่อใน
พลังบำบัดจิตใจจากบ้านมากขึ้นกว่าเดิม และวันนี้ฉันก็ยังคงรวบรวมบันทึกอารมณ์
ความรู้สึกที่ไม่รู้จัก ซึ่งได้พบเจอในชีวิตที่ใช้ร่วมกับแมวของฉัน ภายในบ้านของฉันเอง
"ไม่ว่าจะต้องพบเจอกับความเจ็บปวด หรือมองเห็นแต่ความขรุขระไม่ราบเรียบ
ของชีวิตอีกสักเท่าไร ให้เราย้อนกลับไปยืนที่จุดเริ่มต้นแห่งความสงบสุขอีกครั้งกันเถอะ"