คนที่ความตายคืบใกล้เข้ามาทุกที กับคนที่มีชีวิต โดยรู้สึกอยากตาย...ใครที่น่าเศร้ากว่ากัน
ตั้งแต่คนสำคัญจากไปผมใช้ชีวิตแบบซังกะตายวันแล้ววันเล่า จนวันหนึ่ง มีเหตุให้ผมต้องเข้าไปพัวพันกับเด็กสาวคนหนึ่ง เธอเข้ารับการรักษาตัวอยู่ในโรงพยาบาลด้วย "โรคเปล่งแสง" โรคที่แสนสวยงามและน่าเศร้าในเวลาเดียวกัน เมื่อต้องแสงจันทร์ ร่างกายของผู้ป่วยจะเปล่งแสงเรืองรอง และยิ่งใกล้ระยะสุดท้าย แสงนั้นจะยิ่งเจิดจ้าขึ้นเรื่อย ๆ ด้วยความที่ผมทำของสำคัญของเธอพัง ผมจึงต้องทำหน้าที่ทำ "สิ่งที่อยากทำก่อนตาย" แทน แล้วนำมาเล่าให้เธอฟัง นับจากสัญญาในวันนั้น ช่วงเวลาที่หยุดนิ่งของผม ก็พลันกลับมาเคลื่อนไหว