"อาเสริฐ...ใครทำ...ใครทำอาเสริฐแบบนี้" แม่ก้มหน้าคร่ำครวญจนเสียงแหบแห้ง ฉันเดินเข้าไปหาแม่หวังจะกอดแม่เพื่อปลอบประโลม แต่เมื่อแม่เงยหน้ามาเห็นฉัน แม่ก็ลุกขึ้นสายตาของแม่กล่าวหาฉันอย่างโจ่งแจ้ง เป็นสายตาทิ่มแทงอย่างที่ฉันหมดหนทางป้องกันตัว
"อาสร ลื้อทำหรือเปล่า!" ก๋วยเตี๋ยววิ่งเข้ามารั้งตัวแม่ฉันออกไป ขณะแม่ตะโกนก้องบ้าน "อั๊วไม่ได้เลี้ยงลูกให้มาฆ่ากันเอง" ฉันเห็นว่าแม่ร้องไห้ ฉันรู้ว่าแม่เสียใจ แต่แม่จะรู้ไหม แม่ทำให้ฉันเจ็บปวด ฉันว่าแม่ไม่รู้