เราไม่อาจระบายชีวิตด้วยสีโปรดเพียงสีเดียว
บางครั้งอ่อนล้าด้วยสีหม่นทึม
บางครายิ้มแย้มแต้มด้วยสีสันประหม่าไม่เข้ากัน
บางเวลาต้องระบายสีแห่งความหวังเมื่ออยู่ในที่ที่
ไม่อาจเดินหน้า กระนั้นก็ตัดสินใจว่าจะไม่ยอมแพ้
เพราะเรากำลังแต่งแต้มสายรุ้งงดงามที่สุด
ซึ่งมีเพียงหนึ่งเดียวในโลก